Het schrijven lukt niet. Ik tokkel wel wat letters op het scherm, maar het is niet wat er in mijn hoofd zit, niet wat ik wil zeggen. Mijn gedachten vormen een ondoordringbaar geheel, onmogelijk om het begin te vinden in de wirwar van draadjes. Alles lijkt net niet juist, net niet goed, net niet dát. Het eten is lekker maar echt smaken doet het niet. In mijn hoofd doe ik een onzichtbare zoektocht naar iets dat mij écht kan bekoren. Iets dat alles op zijn plaats zal zetten en de bol zal ontwarren.
In woorden lukt het niet, in eten wel. Deze pasta bolognese met pompoen en kaneel is hét ultieme troostvoer. De herkenbaarheid van spaghetti bolognese, maar met de warmte van kaneel, de zachte zoetheid van pompoen en het aardse aroma van rozemarijn. Erbij komt zoute parmezaan en robuuste pasta. Ik kies hier voor tortiglione, maar penne, rigatone of radiatori kan ook.
Enkele kooktips op een rij:
- Gehakt goed laten bruinen. Bak het gehakt op hoog vuur, in voldoende vetstof en in porties. Als je teveel vlees in één keer in de pan legt, daalt de temperatuur van de pan zodanig dat het gehakt al zijn vocht los laat en eerder kookt dan bakt. Als je een grote pan gebruikt (ikzelf heb hier mijn campagnard van Le Creuset aan het werk gezet), kan je alles in 2 keer opbakken.
- Pompoen niet te groot snijden. Denk eraan dat je alles met pasta serveert, en dat je het dus met een lepel moet kunnen eten. Snijd de pompoen niet te groot, in blokjes van ongeveer 1 cm groot.
- Parmezaankorst. Ik voeg hier een parmezaankorst toe aan de saus. Dat geeft een diepe, hartige smaak zonder dat het geheel te zout of zwaar wordt. Parmezaankorsten kan je tot gebruik in de diepvries bewaren. Je kan ze bijvoorbeeld ook aan soep toevoegen. Vergeet ze voor het serveren niet te verwijderen.
- Tijd brengt raad. Zoals alles is ook deze herfst bolognese met pompoen gebaat bij een nachtje rust. Als je de mogelijkheid hebt, maak hem dan liefst een dag op voorhand, laat volledig afkoelen mét de smaakmakers er nog in en bewaar in de koelkast. De volgende dag verwarm je de saus terwijl de pasta kookt.
- Kook de pasta goed gaar. Dat lijkt misschien een open deur, maar toch. Ik weet dat het een onpopulaire uitspraak is, maar ik heb zo mijn twijfels bij de vermelding “kooktijd al dente” op de meeste verpakkingen. Proef de pasta na de aangegeven kooktijd. Als die aan je tanden blijft plakken, is hij nog níet gaar. Bij de tortiglione die ik hier gebruikte, heb ik maar liefst 5 (!) minuten bij de aanbevolen kooktijd moeten tellen. Pas dan was hij mooi al dente. Vertrouw op je instinct.
Dit recept voor pasta bolognese met pompoen doet het bijzonder goed op een grijze herfstdag. Zet een leuk muziekje op, neem er een glas wijn bij en spendeer een half uur in de keuken. Draai het vuur naar laag, kruip onder een dekentje in de zetel, en wacht tot het huis zich vult met de heerlijkste geuren. Geniet.
Pasta bolognese met pompoen en kaneel
Ingrediënten
- 1 rode ui gepeld
- 2 stengels selder schoongemaakt
- 1 wortel geschild en uiteinden verwijderd
- 1 chilipeper steelaanzet en zaadlijsten verwijderd
- 2 teentjes look gepeld
- 2 klontjes boter
- 500 g gemengd gehakt rund-varken
- 1/2 butternutpompoen schoongemaakt en in blokjes gesneden
- 1 el tomatenpuree
- 100 ml rode porto
- 1 kaneelstokje
- 1 blaadje laurier
- 1 takjes rozemarijn alleen de naaldjes, fijngehakt
- 1/2 muskaatnoot geraspt
- 1 parmezaankorst
- 400 g gepelde tomaten
- 200 ml water
- 1 klontje suiker
- 400 g korte pasta tortiglione, penne, radiatori, …
- peper en zout
- parmezaanse kaas geraspt
Instructies
- Hak ui, selder, wortel en chilipeper tot pulp in een foodprocessor of snijd fijn. Pers de look.
- Smelt een klontje boter in een grote pan.
- Bak er het gehakt in kleine porties goudbruin in aan op hoog vuur. Verdeel in stukken met een houten lepel.
- Schep het vlees uit de pan, zet het vuur lager en smelt er nog een klontje boter in.
- Stoof er ui, selder, wortel, chili en look in aan tot glazig.
- Zet het vuur iets hoger, voeg pompoen en tomatenpuree toe en bak even aan. Blus met porto en laat volledig inkoken.
- Voeg kaneel, laurier, rozemarijn, nootmuskaat, parmezaankorst en gepelde tomaten samen met het vlees weer toe.
- Spoel het blikje om met het water en giet bij de saus.
- Voeg het klontje suiker toe, zet het vuur laag en laat de saus minstens 40 minuten zachtjes pruttelen onder deksel.
- Kook intussen de pasta gaar in flink gezouten water.
- Neem de saus van het vuur en verwijder kaneelstok, laurier en parmezaankorst.
- Kruid naar smaak bij met zout en peper.
- Giet de pasta af en meng door de saus.
- Verdeel over 4 borden.
- Werk af met parmezaanse kaas.
- Serveer de pasta bolognese met pompoen en kaneel.
Notities
- Gehakt goed laten bruinen. Bak het gehakt op hoog vuur, in voldoende vetstof en in porties. Als je teveel vlees in één keer in de pan legt, daalt de temperatuur van de pan zodanig dat het gehakt al zijn vocht los laat en eerder kookt dan bakt. Als je een grote pan gebruikt (ikzelf heb hier mijn campagnard van Le Creuset aan het werk gezet), kan je alles in 2 keer opbakken.
- Pompoen niet te groot snijden. Denk eraan dat je alles met pasta serveert, en dat je het dus met een lepel moet kunnen eten. Snijd de pompoen niet te groot, in blokjes van ongeveer 1 cm groot.
- Parmezaankorst. Ik voeg hier een parmezaankorst toe aan de saus. Dat geeft een diepe, hartige smaak zonder dat het geheel te zout of zwaar wordt. Parmezaankorsten kan je tot gebruik in de diepvries bewaren. Je kan ze bijvoorbeeld ook aan soep toevoegen. Vergeet ze voor het serveren niet te verwijderen.
- Tijd brengt raad. Zoals alles is ook deze herfst bolognese met pompoen gebaat bij een nachtje rust. Als je de mogelijkheid hebt, maak hem dan liefst een dag op voorhand, laat volledig afkoelen mét de smaakmakers er nog in en bewaar in de koelkast. De volgende dag verwarm je de saus terwijl de pasta kookt.
- Kook de pasta goed gaar. Dat lijkt misschien een open deur, maar toch. Ik weet dat het een onpopulaire uitspraak is, maar ik heb zo mijn twijfels bij de vermelding “kooktijd al dente” op de meeste verpakkingen. Proef de pasta na de aangegeven kooktijd. Als die aan je tanden blijft plakken, is hij nog níet gaar. Bij de tortiglione die ik hier gebruikte, heb ik maar liefst 5 (!) minuten bij de aanbevolen kooktijd moeten tellen. Pas dan was hij mooi al dente. Vertrouw op je instinct.
Een lepeltje terug in de tijd
1 jaar geleden: Koteletten met witte wijnsaus en spekjes
2 jaar geleden: Normandische appeltaartjes met vanilleroom
3 jaar geleden: Tien heerlijke ovenschotels voor een warme herfst
4 jaar geleden: Komkommersoep met gerookte forel
5 jaar geleden: Pompoentulband
6 jaar geleden: Zonneschijnsoep van zomergroenten
7 jaar geleden: Notengebak met peer en chocolade
Super lekker recept! Al verschillende keren gemaakt en blijft overheerlijk ?
Wat leuk om te horen, bedankt Vanessa! ?
Ik vermoed dat het vlees samen met de tomatenblokjes terug in de pan gaat?
Dag Sonja, dat ben ik inderdaad vergeten vermelden: het mag samen met de gepelde tomaten weer bij de pompoen. Ik pas het recept aan, bedankt om dit door te geven!