Ik had het helemaal gepland. Het zou een rustige, leuke avond worden. Eerst een beetje koken, intussen wat fotootjes nemen, samen gezellig eten, nadien wat opruimen, de kindjes naar bed brengen, en mij dan rustig in de zetel neervlijen om hier wat te posten over onze heerlijke viscurry. En dan gewoon nog de avond afsluiten met een aflevering van The Great British Bake Off en de eerste aflevering van het derde seizoen van Homeland.
Het was op zich ook goed begonnen. De viscurry was niet zoveel werk, gewoon wat lekkers bijeen rapen en wokken, en intussen zo’n builtje rijst koken.
De viscurry wordt gemaakt met gele currypasta. Ik had dat eigenlijk nog nooit gebruikt, je vindt dat trouwens ook niet your ordinary delhaize. In de thaise supermarkt vond ik het wel:
In progress zag het er eigenlijk al lekker uit:
En eens afgewerkt werd dat alleen maar bevestigd:
Het recept heb ik wel een beetje aangepast: why oh why zou je kleine tomatenblokjes van bij de start toevoegen? Zodat je ze achteraf zeker niet meer terugvindt? En visblokjes tien volle minuten laten koken? Qué?
Enfin, tot zover liep dus alles gesmeerd. Onze kleine meid ging na haar flesje vredig slapen, en de oudste bleef nog een beetje Maya De Bij kijken terwijl ik de keuken opruimde.
En dan, out of the blue, heeft ze gans de living ondergek*tst. En zo zit ik hier om half tien ‘s avonds op handen en voeten de vloer te schrobben, in een temperatuur van +/- 10°C, omdat ik alle vensters open gezet heb om die vreselijke geur maar buiten te krijgen…
Het kan verkeren… Of how glamourous the life of a mommy can be…
(PS: Die reactie kwam NIET door de viscurry, want daarvan heeft ze niet gegeten. Laat dat dus geen belemmering zijn om dit eens uit te proberen ;-))
Mis het recept hier! (Gele vis curry)
Idd Jeannine, dit bericht dateert nog uit de tijd van mijn vorige blog… Ik zal ns proberen het recept terug te vinden en het toe te voegen!