Soms zie je in kookboeken van die prachtige foto’s voorbijkomen, waarbij het water je meteen in de mond loopt. Het beeld is zo sprekend dat je meteen de geur lijkt te ruiken, de smaak proeft en er een gezellige tafel met vrienden en familie bijdenkt.
Zo zat ik enkel dagen geleden op het balkon, onder een stralende zon en nippend van een glaasje homemade ice-tea te bladeren door een boek van mijn favoriete schrijfster. Je denkt misschien aan een Groot Auteur, maar eigenlijk is het gewoon Nigella Lawson. Nu ja, gewoon, de voluptueuze Britse heeft al heel wat boeken bijeen geschreven (de meeste daarvan vind je in mijn boekenkast), en haar liefdesleven is tegenwoordig even groot nieuws als haar boterconsumptie. De toon die ze gebruikt is net zo aanstekelijk als haar verlekkerd vingers-aflikken op tv. Bij elk gerechtje staat een smakelijke inleiding, en alleen al na dat introotje kan je aan niets anders meer denken dan eten. En zo zag ik, een blad langzaam omslaand, deze foto staan en was ik verkocht:
Vongole zijn nu eenmaal mijn favoriete eten éver, en pasta erbij met een zijdezacht, simpel sausje: dat klinkt als muziek in mijn oren. Vastbesloten om de volgende dag Nigellagewijs nonchalant in mijn pot zeevruchten te staan roeren, sloeg ik het boek dicht en genoot nog wat van het zonnetje en het vooruitzicht aan een heerlijk diner.
En zo liep ik dinsdagmiddag tijdens de lunchpauze Gent rond te hossen op zoek naar dat ene magische ingrediënt: fregola. De Sardijnse zongedroogde en geroosterde pastabolletjes bleken even onvindbaar als de Rechtvaardige Rechters. In de laatste italiaanse delicatessenwinkel die ik binnenstapte wist de “mamma della casa” mij zelfs te vertellen dat ik dat in Gent nergens zou vinden. “Online bestellen” riep ze me nog na voor ik de deur liet dichtvallen.
Ik begon noodgedwongen al een plan B te bedenken, met dank aan mijn mede-foodbloggers: in één van mijn buien van verzamelwoede had ik een doosje parelcouscous ingeslagen. Even geroosterd in de pan zou min of meer hetzelfde resultaat moeten geven. Ik wilde de moed echter nog niet meteen opgeven en besloot de middagpauze nadien alle natuurwinkels die de Artveldestad rijk is, af te lopen. Resultaat: geen fregola te bespeuren. Mijn laatste hoop was de Vrijdagmarkt, waar enkele kramen met Italiaanse delicatessen staan, en de Italiaanse winkel aan Sint-Jacobs. Enkele uren nadien bedacht ik mij dat Per Bacco, een heerlijk authentiek Italiaans restaurant, eveneens nabij Sint-Jacobs, ook een negozio omvat, en dat ik daar ooit nog aromatische lardo gekocht had. Ik besloot een mailtje te sturen en af te wachten.
En kijk, nu heb ik net dít in mijn mailbox gevonden:
“we hebben inderdaad fregola liggen in de winkel”
Ik ben gewoon zo blij als een klein kind in een speelgoedwinkel! Ik kan niet wachten om morgen naar Per Bacco te fietsen en daar zo fier als een gieter een paar pakken in mijn fietsmandje te smijten! Waar een foodie al niet content van wordt…
Soit, op die avond dat ik Nigella’s goddelijke schotel gepland had, moest er natuurlijk wat anders op tafel komen. En het Plan B was volgens mij even lekker als het origineel idee: een Aziatische wok van asperges en peultjes met gemarineerde zalm en rijstnoedels. Man-ne-kes, wat heeft dat gesmaakt! Ik was (net als bij Nigella) al helemaal verkocht toen ik de foto’s voorbij zag komen op Cuisine de Clementine. Diane maakt dan ook prachtige foodfoto’s, en – zoals je wellicht al hebt kunnen merken – gerechten met een oosters tintje zijn helemaal mijn dada. En eens ik de eerste hap nam, wist ik meteen dat ik dit op mijn Lijst Der Favorieten mocht bijschrijven: beetje pittig, wat zuurtjes, een zoet nasmaakje en nog een leuke bittere toets van de asperges. Njam, net wat een gerecht moet zijn. Ik heb eerlijkgezegd mijn bordje bijna uitgelikt, zó lekker was het. Nigella was op slag vergeten.
Mocht je nog niet overtuigd zijn: dit recept is bovendien makkelijk, snel én gezond. Soms zit het toch allemaal mee in het leven…
(en intussen staat dit in mijn kast :-D)
Bron: Cuisine de Clementine
Wat heb je nodig?
250 g rijstnoedels
200 g groene asperges of aspergetips
250 g peultjes (of bimi, sojascheuten, broccoliroosjes, …)
400 g zalmfilet zonder vel
2 pijpajuintjes, in dunne ringen
Voor de marinade
400 ml sinaasappelsap (van +/- 2 sinaasappels)
4 el sojasaus
4 tl vissaus
2 cm gember, geraspt
1 chilipeper in dunne ringen
2 teentjes look, geperst
4 el sesamolie
Hoe ga je tewerk?
Meng alle ingrediënten voor de marinade.
Snijd de zalm in blokjes en laat een kwartiertje marineren in het sinaasmengsel.
Kook intussen de rijstnoedels gaar volgens de aanwijzingen op de verpakking.
Verwarm de wok op middelhoog vuur.
Schep de zalm uit de marinade (bewaar deze voor later), en bak kort aan alle kanten tot een beetje gebruind.
Schep uit de wok.
Roerbak de peultjes en asperges in enkele minuten beetgaar.
Giet de marinade erbij en warm even goed door.
Serveer de groentenwok met de zalmblokjes en rijstnoedels.
Garneer met de pijpajuin.
0 reacties