Het valt mij op hoe vaak ik hier in nostalgie verval. Zeker de laatste weken heb ik hier al dikwijls over vroeger geschreven, over hoe ik bepaalde dingen beleefde als kind. Maar ik merk ook in het dagelijkse leven dat ik onze meisjes voor bepaalde dagen of feesten dezelfde herinneringen als die van mij wil meegeven, gewoon omdat ze zo leuk zijn. En deze driekoningentaart past perfect in dat rijtje.
De meest levendige herinnering die ik aan driekoningen heb, is van bij onze “tatan”. Ik zie mijn zus en ik daar nog op een stoeltje zitten, hoopvol kijkend hoe ze de driekoningentaart aansneed – het bladerdeeg knisperend vers, de amandelvulling net smeuïg genoeg, zachtjes brokkelend langs de snijrand – en een stuk gouden heerlijkheid op ons bord met bloemetjesmotief legde. We dronken koffie uit kleurige kopjes en aten van onze taart in de hoop de Boon (mét hoofdletter) in ons stuk te vinden. En ja hoor, bij de derde hap zag ik het wit fonkelen tussen de brosse frangipane. En ik kreeg de kroon. Héérlijk!
Ik besloot dit jaar zelf een driekoningentaart te bakken, en had al gepland om deze als “ambitieus” te catalogiseren. Maar dit bleek niet nodig te zijn: de bereiding is rechttoe rechtaan, de kenmerkende vorm krijg je vrij eenvoudig door wat kapjes te maken met de achterkant van een vork, en voor je het goed en wel beseft heb je het koninklijke taartje voor je staan.
In plaats van een porseleinen figuurtje – dat vroeger steevast de boon verving – kan je een blanke amandelnoot in het deeg verstoppen. Ik heb deze dit jaar nog achterwege gelaten, uit schrik dat de mini zich erin zou verslikken.
Bron: Bakboek, PIVA
Wat heb je nodig?
125 g bloemsuiker
125 g amandelpoeder
125 g boter op kamertemperatuur
2 eieren
25 g bloem
2 bladerdeeg-taartbodems
ev. een blanke amandel
1 extra ei, losgeklopt, om te “doreren”
Hoe ga je tewerk?
Meng bloemsuiker en amandelpoeder.
Roer de boter luchtig in een keukenmachine.
Meng er 1 ei door, en de helft van het suiker-amandelmengsel.
Roer er dan ook het tweede ei, en de rest van het suiker-amandelmengsel door.
Roer tot een luchtig beslag.Zeef er de bloem bij en spatel voorzichtig onder het beslag.Dek af en zet in de koelkast.
Snijd uit het bladerdeeg twee cirkels van +/- 28 cm en 25 cm. Ik heb hiervoor de opstaande rand van twee springvormen gebruikt.Leg de cirkel van 25 cm op een met bakpapier beklede bakplaat.
Prik in met een vork.
Spuit er met een spuitzak het frangipanebeslag op. Blijf ongeveer 3 cm van de rand.
Verstop eventueel een hele amandel in het beslag.
Bestrijk de rand met het losgeklopte ei (“doreren”).
Leg er de tweede bladerdeegcirkel op en druk de randen goed aan.
Snijd de randen gelijk.
Werk de randen mooi af, als je dat wilt, door er om de centimeter met de achterkant van een vork een kleine inkeping in te maken.
Doreer de taart helemaal met de rest van het losgeklopte ei.
Je kan ook de bovenkant mooi versieren door er met een mes inkervingen in te maken (niet door het deeg snijden!).
Laat een half uurtje rusten op kamertemperatuur.
Verwarm de oven voor op 210 °C.
Bak de taart 40 à 45 minuten in de voorverwarmde oven, tot deze bovenaan mooi goudkleurig is.
Laat afkoelen op de bakplaat.
Ik heb er ook eentje gebakken om mee naar (Engelse) school van mijn kinderen te nemen. Ik was samen met een Poolse en een Duitse mama gevraagd om te spreken over hoe Driekoningen in onze landen gevierd werden. Het was heel interessant om te zien hoe de tradities overlappen en toch allemaal een beetje anders zijn. Deze mooie taart was een deel van onze traditie dus, en ook de Franse trouwens. Ik heb ze aan het schoolhoofd geschonken met de suggestie dat degene die de noot vond, de baas kon zijn voor de dag…
Super! Wat een leuk verhaal! ??
Kan ik ook kruimeldeeg gebruiken of enkel bladerdeeg?
Goh, bladerdeeg geeft echt wel die typische textuur… Als je kruimeldeeg gebruikt, zou ik er een “gewone” taart van maken: in een taartvorm leggen en vullen met de frangipane, en geen laag bovenaan meer leggen. Ik denk dat het anders te zwaar wordt. Succes!
Hmmm dan toch maar bladerdeeg 😉 bedankt!
Zalig! Ik heb ook veel leuke herinneringen aan driekoningen ^^ Bij mijn bomma ging ik na het zingen driekoningentaart eten en ik had heel erg vaak de boon! Dan mocht ik de hele dag met de kroon rondlopen 🙂 ik vraag me af of mijn bomma me niet soms expres een bepaald stukje gaf 😉
Jouw taart ziet er overheerlijk uit!