Ongefilterd (1)

3 februari 2018 | Verhalen

De stad ligt voor mij open. Ik stap de drempel over, de kille ochtend in. De koude snijdt langs mijn gezicht. De meisjes knijpen in mijn hand als we naar school wandelen. Ik ruik de verdorde takken onder mijn voeten, de langzaam opdrogende regen, de zompige aarde in het park. Het is februari, mijn minst favoriete maand, maar dit jaar voelt het anders. Februari brengt kansen, spontaneïteit en vooral veel ruimte.

Ik heb mijn stekje hier, op het wereldwijde web, wat verwaarloosd. De voorbije maand was gevuld en eiste mij op. Maar nu komt er tijd en rust. En ik heb ongelooflijk veel zin om mijn toevluchtsoord weer regelmatig te bezoeken, weer te schrijven, te koken, te fotograferen. Mijn hoofd is klaar om weer aan de slag te gaan om hier een mooi verhaal te brengen. Tot die tijd gun ik jullie alvast even een ongefilterde kijk in hoe het er hier momenteel aan toegaat.

  • Met kerst kocht ik een boek. Een boek! Het is al eeuwen geleden dat ik nog eens dacht de tijd te hebben om mij in een hoekje te nestelen om te lezen. De eerste 20 pagina’s heb ik al achter de kiezen. Het is ongelooflijk inspirerend om de poëtische woorden en lyrische zinnen van een van de beste “foodwriters” van het moment te lezen. Ik kan niet wachten om weer in zijn wereld te duiken en alles rond mij even te vergeten. Serieus: als je Nigel Slater niet kent, begin dan eens met zijn teksten en recepten in The Guardian. Héérlijk.
  • Ik mocht plaatsnemen op zo’n ieniemienie stoeltje in de derde kleuterklas voor een gesprek met de juf. Heerlijk om te horen hoe onze kleine kleinste meid openbloeit in de klas. Ze is de vriend van iedereen, werkt enthousiast mee en heeft fantasie voor 10. Confronterend ook, hoeveel ik van mijzelf herken in die enthousiaste, creatieve krullenbol…

  • Pin

  • Berlijn was inspirerend. De eerste zes dagen bracht ik door in de conferentiezalen van een monumentaal hotel in de buurt van Potsdamer Platz. Intens was het, maar ook erg lonend. De energie die je krijgt van een zaal met 300 mensen, die allemaal werken voor hetzelfde doel, de kansen die je jonge mensen kan bieden, de vriendschap onder de deelnemers van overal ter wereld, … Het is moeilijk uit te leggen aan een buitenstaander. De sfeer is onbeschrijflijk.

  • Pin

    Ik breide er nadien nog 4 extra dagen aan om de stad wat te verkennen met een vriendin. Tijd om onbeschaamd aan jezelf te denken: het kan al eens deugd doen…

  • Pin

  • Door die afwezigheid van 10 dagen was de eerste helft van de maand nog drukker. Naast mijn “dagjob” besteedde ik heel wat uurtjes aan mijn freelance werk. Wie benieuwd is naar wat ik zoal doe, kan een kijkje nemen in mijn Facebook-album met enkele voorbeelden.
  • Ik moest heel hard lachen om dit. En bij uitbreiding: dit en dit. Wanneer kom je naar België, Michael?
  • Eind december bracht een gezellig sterrendiner bij Publiek, op uitnodiging van Yapado. Soms loont het toch nog net íetsje meer om een foodblogger te zijn…

  • Pin

  • Mijn collectie kookboeken bereikt ongeziene hoogtes. Er kan er nog altijd eentje bij, niet?
    Mijn kookboekenkast
    • Pin

    Nog maar één receptje geprobeerd (een topper, mocht je twijfelen), maar wat is Big Mamma een prachtig boek. Ik was al fan van de keuken na een bezoekje aan één van hun vestigingen in Parijs, maar nu ben ik ook compleet verliefd op de heerlijke vormgeving: die illustraties, die teksten, die grappige titels!
    Vegarabia moet ik dringend vanonder het stof halen: het boek ligt al een klein jaar in mijn kast, het wordt hoog tijd om er eens wat meer uit te koken. Ik heb alvast de filodeeghapjes en enkele van de kleurrijke salades aangestipt.
    Nigella’s nieuwste heb ik al meer ter hand genomen, maar ik moet nog starten aan het zoete hoofdstuk. En zoals we weten sinds “Hoe word ik een goddelijke huisvrouw”: Nigella is de koningin van zoetigheid! De vergeten koekjes en citroen-kokscake staan hoog op mijn verlanglijstje.
    Collega Els stuurde mijn een exemplaar van Het grote appelboek op: bij elke pagina die ik omsloeg, zwelde het hongergevoel in mijn buik aan. Wat een héérlijk boek! Werkelijk élk recept wil ik maken.
    En dan durf ik het hoofdstuk Sabrina Ghayour nog niet aansnijden. Deze Perzisch-Britse dame maakt de keuken van Ottolenghi haalbaar voor iedereen. Persiana en Sirocco had ik al, nu ligt Feasts ernaast. Hoog tijd voor een Midden-Oosters feestmaal!
  • Vrijdagavonden met een glas wijn voor mijn neus en uitgelaten vriend(inn)en rond mij: ze zijn de beste.

  • Pin

  • Terwijl ik dit schrijf, drink ik een flat white, eet ik een zelfgemaakte, lauwwarme bosbessen-peperkoekreep, en luister ik naar de zoetgevooisde Sade. Lang leve de langzame ochtenden.

Wat ben jij aan het doen terwijl je dit leest? Wat staat er vandaag nog op je programma? Laat het mij weten in de reacties! Altijd leuk om even een kijkje te kunnen nemen in iemands alledaagse leven… Link gerust naar een vergelijkbaar stukje op je eigen blog als je die hebt. 

Ik kwam op het idee voor dit bericht door de de “As we speak”-reeks van Tales from the crib. Neem zeker eens een kijkje op Kelly’s blog!

12 Reacties

  1. isabelleuselli

    De recepten van Sabrina Ghayour moet ik toch dringend eens uitproberen. Ik ben dol op de Perzische keuken! Mooie post trouwens, het inspireerde me om ook eens terug te blikken op de voorbije maand. Een goeie rentree, na een maand blogafwezigheid:-)

    Antwoord
  2. Paul en Maria

    Proficiat, Annelies, voor zoveel enthousiasme!! Wij hebben je blog doorgenomen op een rustige maandagochtend en zitten nu nog aan de ontbijttafel!
    Wij hebben vorige woensdag het lichtfestival bezocht ….Ja, zeer mooi!!!
    Een fijne werkweek gewenst!
    Maria

    Antwoord
  3. Lies

    Heel leuk om op deze manier met je mee te kijken! Ik verheug me al de volgende..
    En jouw boekenkast is bijna identiek aan die van mij, qua kleur, grootte en ‘ongeziene hoogtes’ 😉

    Antwoord
  4. fieke

    Leuke reeks! Die stapel kookboeken, dat is herkenbaar. Ieder zijn verzameling hé?
    En schaamteloos aan jezelf denken: dat kan écht deugd doen!
    Geniet van het Lichtfestival! Ik wou donderdag gaan, maar de plannen zijn in het water gevallen…

    Antwoord
    • Een lepeltje lekkers

      Merci! Wij gaan morgen nog eens terug, want donderdag begon het al snel te regenen & zijn we dus vervroegd naar huis gekeerd.

      Antwoord
  5. Sandrine Christiaens

    Wat een leuk poetisch artikel Annelies. Ik droom meteen weg bij t lezen ervan. Leuk om nieuwe kookboeken te leren kennen. Ik koop geen fysieke boeken meer want ik betrap mijzelf erop dat ik steevast op internet zoek. Ik heb jouw artikel gelezen onder mijn fleece dekentje. Nu nog even op t gemak wat lezen en wat rusten. Kwestie van terug wat energie op te bouwen. Fijn weekend

    Antwoord
  6. ElsS

    Ik was ook zo enthousiast toen ik door het appelboek bladerde! Het gebeurt mij zelden dat ik bij zoveel recepten het gevoel kreeg: dat moet ik ook make! Intussen al twee recepten uitgetest en volledig goedgekeurd ? (en het Lichtfestival bezocht ik uiteraard ook: op woensdag én op donderdag, twee keer de volledig toer ?)

    Antwoord

Laat hier een reactie achter.

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Pin It on Pinterest